Zasady licencjonowania firmy Microsoft

Istnieją różne zasady licencjonowania oprogramowania Microsoft, w zależności od różnych programów, typów licencji i modeli licencjonowania. Niniejszy artykuł ma na celu dostarczenie dokładnych informacji na temat tych zasad.

Umowa licencyjna na oprogramowanie 

Umowa licencyjna na oprogramowanie to umowa dotycząca użytkowania i praw do oprogramowania między producentem a użytkownikiem. Umowa ta gwarantuje, że użytkownicy będą korzystać z oprogramowania w sposób przewidziany przez producenta. Informacje zawarte w umowie licencyjnej zwykle odnoszą się do liczby instalacji oprogramowania i sposobu jego dystrybucji. W zależności od rodzaju licencji Microsoft, informacje zawarte w umowie mogą się różnić. Przykładowo, w przypadku licencji OEM oprogramowanie jest preinstalowane wraz ze sprzętem i nie może zostać ponownie zainstalowane na innym urządzeniu. Inaczej jest w przypadku licencji zbiorowych lub detalicznych firmy Microsoft. Nie są one powiązane z urządzeniem, dlatego mogą być przenoszone. Z drugiej strony licencje oparte na subskrypcji mogą być używane na dowolnym urządzeniu, o ile istnieje połączenie z Internetem. Umowa licencyjna oprogramowania Microsoft, podobnie jak każda inna umowa dotycząca oprogramowania, zapobiega nadużywaniu oprogramowania. Co więcej, umowa licencyjna określa prawidłową dystrybucję licencji. Oprogramowanie Microsoft może być dystrybuowane przez bezpośrednich partnerów Microsoft, niezależnych dystrybutorów i odsprzedawców. 

Inne ważne informacje zawarte w umowie licencyjnej Microsoft odnoszą się do ogólnych informacji o umowie, zaangażowanych stronach, warunkach umowy i drobnym drukiem. 

Licencjonowanie podstawowe

Licencjonowanie oparte na rdzeniach to model licencjonowania, który określa liczbę licencji potrzebnych użytkownikowi na podstawie rdzeni serwerowych procesorów i ich ilości. Licencjonowanie oparte na rdzeniach zostało wprowadzone w 2016 roku wraz z systemem Windows Server. Powodem stworzenia modelu licencjonowania opartego na rdzeniach jest potrzeba spójnej metryki licencjonowania. 

Windows Server

Aby firmy mogły prawidłowo licencjonować swój system Windows Server, muszą przestrzegać wytycznych licencyjnych firmy Microsoft. Licencjonowanie oparte na rdzeniu systemu Windows Server obejmuje trzy podstawowe zasady, których należy przestrzegać. Po pierwsze, każdy fizyczny rdzeń serwera musi być licencjonowany. Po drugie, każdy procesor powinien być licencjonowany na co najmniej 8 rdzeni. Wreszcie, każdy serwer powinien być licencjonowany tak, aby obejmował co najmniej 16 rdzeni. 

Zasadniczo w pierwszej kolejności należy nabyć licencję podstawową na 16 rdzeni. W przypadku, gdy serwer użytkownika ma więcej niż 16 rdzeni, będzie on potrzebował dodatkowych licencji na każdy z dodatkowych rdzeni. Dodatkowe licencje można nabyć na 2, 4 lub 16 rdzeni. 

Użytkownik będzie również potrzebował dodatkowych licencji, jeśli korzysta z więcej niż 2 maszyn wirtualnych na licencji Windows Server Standard. Jeśli użytkownik posiada Windows Server Datacenter, nie będzie potrzebował żadnych dodatkowych licencji na maszyny wirtualne, ponieważ nie ma dla nich limitu. 

Gdy użytkownik uruchamia aplikacje na serwerze Windows Server, takie jak SQL Server lub Exchange Server, należy zastosować ogólne zasady licencjonowania dla tych serwerów. 

SQL Server

Istnieją dwa sposoby licencjonowania SQL Server. Jeden z nich to licencje CAL (wyjaśnione w następnej sekcji), a drugi to licencje "per core". Licencjonowanie serwera i licencji CAL wymaga od firm zakupu licencji serwera dla każdego serwera i licencji CAL dla każdego użytkownika i/lub urządzenia. Ten model licencjonowania jest zwykle preferowany przez mniejsze firmy, ponieważ jest bardziej opłacalny. Licencjonowanie na rdzeń wymaga przypisania określonej liczby licencji na rdzeń do każdego serwera SQL. Chociaż model ten oferuje bardziej precyzyjny sposób pomiaru mocy obliczeniowej, jest również droższy i preferowany przez większe firmy. Jedną z jego głównych zalet jest to, że liczba użytkowników jest nieograniczona, co eliminuje potrzebę korzystania z licencji CAL. Serwery SQL Standard i Enterprise można nabyć jako pakiet 2 rdzeni. Minimalne wymagania dla obu edycji SQL Server to 4 rdzenie na procesor lub całkowita liczba rdzeni na serwerze. Zasadą jest wybór wyższej z tych wartości.

Licencjonowanie CAL 

CAL to skrót od Client Access License (Licencja Dostępu Klienta). Licencje te autoryzują dostęp użytkowników i/lub urządzeń, które muszą łączyć się z licencją serwera. Istnieją dwa rodzaje licencji CAL w oparciu o autoryzację, którą zapewniają - standardowe licencje CAL i licencje CAL usług pulpitu zdalnego (RDS). Standardowe licencje CAL nie mogą być zastępowane przez licencje CAL RDS, ale są raczej uzupełniane. Zarówno standardowe, jak i RDS CAL mogą być licencjami użytkownika lub urządzenia. Wybór pomiędzy licencjami User CAL i Device CAL zależy od liczby użytkowników i urządzeń, które potrzebują dostępu do serwera. W swojej istocie standardowe licencje CAL nie muszą być aktywowane tak jak inne licencje na oprogramowanie. 

Licencjonowanie User CAL 

Licencje User CAL są zwykle wybierane częściej niż licencje Device CAL, jednak wybór w dużej mierze zależy od liczby użytkowników i urządzeń. Jeśli użytkownicy muszą uzyskać dostęp do serwera i jego usług za pośrednictwem wielu urządzeń, wówczas bardziej opłacalnym rozwiązaniem byłoby licencjonowanie użytkowników za pomocą licencji User CAL.

Licencjonowanie Device CAL 

Licencje Device CAL są dobrym rozwiązaniem dla firm z rotującym personelem lub mniejszą liczbą urządzeń niż użytkowników wymagających dostępu do serwera. Jeśli wiele osób potrzebuje dostępu do serwera za pośrednictwem mniejszej liczby urządzeń, wówczas licencje Device CAL są bardziej opłacalne niż licencje User CAL.

Licencje CAL na usługi pulpitu zdalnego 

Licencje Remote Desktop Services lub RDS CAL zapewniają użytkownikom i/lub urządzeniom zdalny dostęp do serwera i jego usług. Podążając za logiką licencjonowania ze standardowych licencji User CAL i Device CAL, wybór ilości i typu licencji RDS CAL zależy również od liczby użytkowników i urządzeń, którym należy przyznać dostęp do serwera. Ważną zasadą licencjonowania jest to, że licencje RDS CAL nie zastępują standardowych licencji CAL. Są one jedynie dodatkiem do nich w przypadkach, gdy wymagany jest zdalny dostęp. 

Zasady dotyczące używanych licencji 

Jak wspomniano powyżej, umowa licencyjna oprogramowania określa prawidłową dystrybucję oprogramowania i prawa przysługujące użytkownikowi. Ponieważ Microsoft sprzedaje prawo do korzystania z oprogramowania, prawo to może być również odsprzedawane. Decyzja ta została podjęta przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w orzeczeniu z dnia 3 lipca 2012 r. w sprawie C-128/11. Od tego czasu odsprzedaż licencji na oprogramowanie Microsoftu jest legalna pod następującymi 5 warunkami. 

1. Używane oprogramowanie nie może być używane w momencie dostawy.
2. Licencja na używane oprogramowanie została uzyskana na czas nieokreślony
3. Nie ma żadnych innych opłat związanych z korzystaniem z używanego oprogramowania.
4. Licencja na używane oprogramowanie nie jest podzielona lub w inny sposób niekompletna
5. Używana licencja na oprogramowanie została zakupiona i sprzedana w kraju należącym do Unii Europejskiej za zgodą właściciela oprogramowania. 

Podobnie jak w przypadku każdej innej licencji, liczba używanego oprogramowania musi być równa liczbie licencji, na które firma/użytkownik posiada dowód zakupu.

Nieprzestrzeganie zasad Microsoft

W przypadku, gdy firma ignoruje lub odmawia przestrzegania wytycznych i zbioru zasad Microsoftu, grożą jej konsekwencje. W zależności od naruszenia, firma musi zapłacić grzywnę lub podjąć kroki prawne. 

Microsoft może sprawdzić, czy firma przestrzega wytycznych dotyczących oprogramowania poprzez audyty. Firma może zostać poddana audytowi losowo, jeśli Microsoft podejrzewa niezgodność lub na podstawie sygnału od strony trzeciej. Audyt to zasadniczo regularne sprawdzanie, czy firma nie udziela zbyt dużej lub zbyt małej liczby licencji na oprogramowanie, z którego korzysta. Poniższy artykuł przedstawia różne rodzaje audytów Microsoft i sposoby ich zaliczenia.